നീയെന്നും ഒരു തുറക്കാത്ത
വാതില് പോലെ , അതില്
ഒരു മുട്ടിവിളിയായി ഞാന്
എത്രയോ നാളുകളിങ്ങനെ ...
ചുവടുകളുടക്കി ആരോരുമില്ലാതെ
ഏതോ വീഥികളില്, എന്റെ
ചിതറിത്തെറിച്ചൊരു നിഴലുമായ്
ഒരു തുറന്ന പുസ്തകം പോലെ.
അടങ്ങാതങ്ങനെ ഗതിമാറ്റി,
ബഹളം കൂട്ടിയ ശ്വാസവുമായ്
അതിരുകള്ക്കപ്പുറം ദൂരങ്ങളിലേക്കങ്ങനെ
നോക്കിയിരിക്കാം, ഹൃദയമെരിയ്ക്കാം.
മനസ്സിലൊരായിരം മുറിവുകള്
ഇന്നും ചോരപൊടിച്ചു നീറുന്നു,
അഗദങ്ങള് തേടിയിറങ്ങിയ എന്റെ
ചിന്തളെല്ലാം വളരെ അകലെയാണ്.
വഴികളേതെങ്കിലും തേടിപ്പിടിച്ചെത്തും
നീ എന്റെ കണ്മുന്നിലൊരിക്കല്, അന്ന്
ആ വഴിവക്കിലിരുന്ന് നിന്നോട് പറയാന്
ഓർമ്മകൾ കെട്ടിപ്പടുക്കിയ ഒരു കഥയുണ്ട്.
വാതില് പോലെ , അതില്
ഒരു മുട്ടിവിളിയായി ഞാന്
എത്രയോ നാളുകളിങ്ങനെ ...
ചുവടുകളുടക്കി ആരോരുമില്ലാതെ
ഏതോ വീഥികളില്, എന്റെ
ചിതറിത്തെറിച്ചൊരു നിഴലുമായ്
ഒരു തുറന്ന പുസ്തകം പോലെ.
അടങ്ങാതങ്ങനെ ഗതിമാറ്റി,
ബഹളം കൂട്ടിയ ശ്വാസവുമായ്
അതിരുകള്ക്കപ്പുറം ദൂരങ്ങളിലേക്കങ്ങനെ
നോക്കിയിരിക്കാം, ഹൃദയമെരിയ്ക്കാം.
മനസ്സിലൊരായിരം മുറിവുകള്
ഇന്നും ചോരപൊടിച്ചു നീറുന്നു,
അഗദങ്ങള് തേടിയിറങ്ങിയ എന്റെ
ചിന്തളെല്ലാം വളരെ അകലെയാണ്.
വഴികളേതെങ്കിലും തേടിപ്പിടിച്ചെത്തും
നീ എന്റെ കണ്മുന്നിലൊരിക്കല്, അന്ന്
ആ വഴിവക്കിലിരുന്ന് നിന്നോട് പറയാന്
ഓർമ്മകൾ കെട്ടിപ്പടുക്കിയ ഒരു കഥയുണ്ട്.
No comments:
Post a Comment