വറ്റിവരണ്ടയീ മിഴികളുടെ ഭൂമിയില്, എന്നെങ്കിലും ഒരു നനവായി അവളെത്തിയിരുന്നെങ്കില്!
Thursday, August 12, 2010
കാറ്റില് പറത്തിയ ജീവിതം
ആരുടെയോ വിരല് തുമ്പിലാണിന്നു ജീവിതം
ആരുടെയോ നേരംപോക്കിനാണീ ഓട്ടം
തിരിച്ചും മറിച്ചും ഉയരങ്ങളിലേക്ക് എന്നെ തള്ളി വിടുമ്പോള്
ഭയമാണ് എനിക്ക് എന്ന് നിങ്ങള്ക്കറിയില്ലേ ?
ഓരോ വലിയിലും ചങ്ക് പിടക്കാറുണ്ട് - എന്നാലും
ആരുടെയോ സന്തോഷങ്ങള്ക്കായി നീങ്ങാറുണ്ട് ഞാന്
കുരുത്തക്കേടുകള് കാട്ടാറില്ല ഞാനീ ഉയരങ്ങളില്
എങ്ങാനം വിട്ടു പോയാലോ ആ ചരട് എന്ന ഭയമാണ്
ഉയരങ്ങളില് ഇങ്ങനെ ഭയന്നിരിക്കുന്ന എന്നെ
ഒരു ദയയും കാട്ടാതെ വന്നു തള്ളാറുണ്ട് ഒരു കാറ്റ്
ഒരു ദാക്ഷിണ്യവും കൂടാതെ പൊള്ളിക്കാറുണ്ട് ഒരു വെയില്
എന്നാലും പിടിച്ചു നില്ക്കാറുണ്ട് ഞാന് -
എങ്ങാനം വിട്ടു പോയാലോ ആ ചരട് എന്ന ഭയമാണ്
ഉയരങ്ങളിലേക്കുള്ള പാച്ചിലില് കാണാറുണ്ട് ഞാന്
എന്നെ പോലെ മറ്റു ചിലരെ
തമ്മില് നോക്കി ഒന്ന് ചിരിക്കും മുമ്പേ തന്നെ ഞങ്ങളെ
ശത്രുക്കളാക്കും ചില വിരല് തുമ്പുകള്
കാട്ടാറില്ല തിരിഞ്ഞു ഞാന് ഒരു പരിഭവവും
എങ്ങാനം വിട്ടു പോയാലോ ആ ചരട് എന്ന ഭയമാണ്
ആരോരുമില്ലാതെ ഒറ്റയ്ക്ക് പാറുമ്പോള് ചിലപ്പോള്
ഞാനൊന്ന് താഴേക്കു നോക്കും
ദയയും ദാക്ഷിണ്യവും ഇല്ലാത്ത ഒരു ലോകമാണ്
ഞാന് കാണുന്നത്
വാശിയും ദേഷ്യവും നിറഞ്ഞ കുറെ മനുഷ്യരെയാണ്
ഞാന് കാണുന്നത്
ഉയരങ്ങളില് നിന്ന് ഞാന് വെറുതെ ചിന്തിക്കും
ആ ചരടുകള് സ്വയം പൊട്ടിച്ചു ഏതെങ്കിലും മരത്തിന്
ചില്ലകളിലേക്ക് ഇടിച്ചിറങ്ങി നെഞ്ച് കീറി മുറിച്ചാലോ എന്ന്
ഇങ്ങനെ ഒരു ലോകത്ത് തിരികെ വന്നിട്ടെന്തിനാ ?
Labels:
My Lines
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment